Rozdział 112

ISABELLA

Levi prowadził nas do domu w milczeniu, takim, które nie było puste, lecz gęste, jak gruba mgła naciskająca na okna, owijająca się wokół każdego niewypowiedzianego słowa. Nie było to dokładnie niekomfortowe, ale ciężkie, wypełnione ciężarem wszystkiego, co pozostało niewypowiedziane. Nawet ...