แฟนสาวสุดสวยของเพื่อน

ลินชวนมีเพื่อนชื่อจางผิงที่มีแฟนสาวสวยและเซ็กซี่

ก่อนที่ลินชวนจะตาบอด เธอเป็นผู้หญิงในอุดมคติของเขา

เมื่อครึ่งปีก่อนเกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ ลินชวนได้ช่วยจางผิงเพื่อนวัยเด็กของเขาในยามคับขัน จางผิงรอดชีวิตมาได้ แต่ลินชวนกลับถูกไฟไหม้ที่ดวงตาและแก้วหูของเขาก็ถูกทำลาย

จางผิงมาจากครอบครัวที่มีฐานะดีและรู้จักตอบแทนบุญคุณ เขาจึงรับลินชวนมาอยู่ที่บ้านของเขาและช่วยเปลี่ยนยาให้ทุกวัน

แฟนสาวของจางผิงชื่อชินเยว่ ชื่อของเธอตรงกับตัวตน เธอสวยจนน่าชื่นชม

ในความทรงจำของลินชวน ชินเยว่มีผมยาวหยักศก เวลาที่เธอสะบัดผมดูเซ็กซี่มาก

และเธอมีหน้าอกที่เต่งตึง เมื่อรวมกับการแต่งตัวที่ทันสมัย บ่อยครั้งเวลาที่เธอก้มหน้า จะเห็นร่องอกลึกๆ

ตั้งแต่ที่ลินชวนได้เห็นขาเรียวยาวขาวนวลของชินเยว่ ภาพขาคู่นั้นก็ฝังอยู่ในหัวของเขาไม่หายไปไหน

ชินเยว่คอยให้กำลังใจลินชวนทุกวัน บอกให้เขาอย่ายอมแพ้

ทุกวันที่ลินชวนได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ เขารู้สึกว่าถึงแม้จะตาบอดไปชั่วชีวิตก็มีความสุข

ด้วยการรักษาอย่างต่อเนื่อง การได้ยินของลินชวนได้ฟื้นคืนมาแล้ว ดวงตาของเขาก็เริ่มดีขึ้น เขาสามารถเห็นแสงสว่างได้บ้าง และบางครั้งก็สามารถเห็นเงาคนได้

แต่เขากลัวว่าถ้าบอกความจริงออกไป เขาจะไม่ได้อยู่ร่วมบ้านกับชินเยว่อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงปิดบังเรื่องนี้ไว้

จนกระทั่งวันหนึ่งจางผิงดื่มเหล้ามากเกินไป

เขากลับมาดึก เสียงดังปลุกลินชวนให้ตื่น

"อืม... ที่รัก อย่าเร่งสิ!"

เสียงนั้นฟังดูเจ็บปวด แต่ก็มีความตื่นเต้นที่กลั้นไม่อยู่ เสียงหายใจเน้นเกินจริง

"อ๊ะ จางผิง ไอ้บ้า เบาๆ หน่อย!"

เสียงของชินเยว่นุ่มนวลมาก แตกต่างจากเสียงเบาๆ ที่เคยได้ยิน แฝงไปด้วยความเย้ายวนที่บรรยายไม่ถูก

ทั้งตัวของลินชวนรู้สึกอ่อนระทวย ส่วนล่างของเขาตั้งขึ้นทันที รู้สึกร้อนผ่าว

"โอ๊ย เบาๆ หน่อย ลินชวนจะได้ยินนะ!"

เสียงของชินเยว่ช่างเร้าอารมณ์ เสียงเย้ายวนที่อยู่อีกฝั่งของกำแพงช่างกระตุ้นอารมณ์เหลือเกิน

ลินชวนพลิกตัวไปมา จิตใจวอกแวก ส่วนล่างของเขาตั้งขึ้นสูง

สุดท้ายเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จินตนาการถึงร่างขาวๆ ของชินเยว่ และภาพที่เธอถูกจางผิงกดทับอยู่ข้างใต้

"กลัวอะไร ลินชวนหูไม่ดีนี่"

"เยว่เยว่ เธอสวยมาก ฉันอยากตายเลย!"

อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น เสียงแฝงความเมา ลินชวนจำได้ว่าเป็นจางผิง เขาดูตื่นเต้นมาก น้ำเสียงถึงกับสั่น

ตอนนี้ ห้องนั้นเริ่มส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดอีกครั้ง ทั้งตัวของลินชวนก็รู้สึกร้อนผ่าว

เมื่อได้ยินเสียงร้องของชินเยว่ แยกไม่ออกว่าเจ็บปวดหรือรู้สึกดี ราวกับว่าจางผิงทำให้เธอตายเป็นตายกลับ

ลินชวนรู้สึกคอแห้งและลูบลงไปข้างล่าง คว้าเอาไว้ ปฏิกิริยาตรงนั้นทำให้เขาตกใจ

จินตนาการถึงชินเยว่ที่กำลังบิดเร่า ลินชวนกลืนน้ำลายและเริ่มช่วยตัวเอง

ฝั่งตรงข้ามคือเสียงหวานของชินเยว่ ในมือคือแรงกระตุ้นอย่างรุนแรง ราวกับว่าเขากำลังทำกับชินเยว่

"อ๊ะ ร้อนเหลือเกิน!"

เสียงของชินเยว่สูงขึ้น

หลังจากนั้นมีเสียง 'ตุ้บ' ดังมาจากห้องข้างๆ เห็นได้ชัดว่าเสร็จกิจแล้ว

ลินชวนฟังอย่างตั้งใจอีกสักพัก เสียงค่อยๆ เบาลง

"ฉันยังอยากได้อีก..."

ที่นั่น ชินเยว่พูดด้วยความไม่พอใจ

"ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะนอนก่อนนะ ที่รัก"