113. Psychische zielige man

"Emara!"

Een brul gaat door me heen en ik draai me om om Dakota naar me toe te zien lopen met zijn lange benen. Zijn ogen donker, vernauwd tot spleetjes zoals een dier op jacht.

Oh god, niet hij weer!

Mijn hart bonst van paniek en ik loop onmiddellijk weg van zijn sombere aanwezigheid, bang om ...

Log in en ga verder met lezen