Hoofdstuk 4

Ik maakte een geluid van frustratie terwijl hij me plaagde met zijn vingers en tong. Hij leerde mijn lichaam kennen, ontdekte hoe ver hij moest gaan voordat ik zou ontploffen. Ik was nu hypersensitief, mijn lichaam kronkelde van de hitte terwijl ik gespannen was om klaar te komen. Hij dronk mijn kutvocht zo snel als ik het vrijgaf. Mijn heupen bewogen wild onder zijn mond, en de geluiden die ik maakte lieten hem weten dat ik meer dan klaar was.

Hij klom omhoog langs mijn lichaam en nestelde zich tussen mijn dijen. Ik kon de lengte van zijn lul tegen mijn dijen voelen, en ik slikte hard.

"Dit kan een beetje pijn doen; ik zal zo langzaam gaan als ik kan," zei hij.

Ik denk dat hij wist dat ik bang was, en hij nam mijn lippen, en de kus kalmeerde mijn angsten een beetje.

Hij wreef met de dikke kop van zijn lul op en neer over mijn gleuf voordat hij hem in me doopte en weer terugtrok, me een beetje meer opende om hem te nemen. Elke keer dat hij zich terugtrok, sloeg hij mijn kut met zijn lul, recht op mijn clitoris, voordat hij weer in me dook. Mijn kut was heet en uitnodigend.

"Het spijt me, lieverd," zei hij.

Terwijl hij zijn armen om me heen sloeg, doorboorde hij me, en ik voelde mijn maagdelijkheid bezwijken onder de krachtige druk van zijn stoten. Ik schreeuwde; ik verwachtte pijn, maar niet zo plotseling. Hij kalmeerde me met zachte woorden van troost.

"Shh, het is nu voorbij."

Hij fluisterde tussen het kussen van mijn lippen totdat ik ontspande, en hij gleed dieper in me, en mijn kut sloot zich om hem heen en vergrendelde hem.

"Verdomme." Dat was alles wat hij zei.

"Mag ik bewegen, lieverd?" vroeg hij met een schorre stem.

"Ja," fluisterde ik.

Hij boog zijn hoofd en zoog een tepel diep in zijn mond terwijl hij langzaam begon uit te glijden zodat hij weer in me kon stoten. Hij trok de drie of zo centimeters die hij in me had terug voordat hij weer in me stootte. Mijn lichaam gaf mee, alsof iets diep van binnen zich ontvouwde, en hij gleed met verrassing in me.

"Verdomme!" Dat was alles wat hij zei, en hij greep mijn hoofd tussen zijn handen en kuste me hard, mijn lippen kneuzend tegen zijn tanden. Terwijl hij uitgleed voordat hij weer voorzichtig terug in me ging. Hij hield dat mooie en gemakkelijke tempo aan. Plotseling, de volgende keer dat hij uit me trok, ramde hij zijn lul hard terug in me.

"Verdommeeeee," schreeuwde ik. Het voelde alsof hij me in tweeën spleet. Ik voelde hem zo diep in me; ik voelde me zo vol.

Mijn kut klemde zich om hem heen, en mijn wanden masseerden zijn lul terwijl hij aan mijn lippen knabbelde, me zijn tong voedde voordat hij de mijne weer in zijn mond nam, terwijl hij zachtjes in en uit me gleed totdat hij eindelijk de bodem van me bereikte. Iets in de diepste delen van me kneep zijn eikel net voordat ik schreeuwde. Hij neukte me zachter totdat de pijn afnam, en ik begon weer te bewegen.

"Alsjeblieft," fluisterde ik.

"Wil je dat ik je harder neuk?" vroeg hij; er was geen amusement in zijn stem, alleen lust. Ik knikte met mijn hoofd.

"Lieverd, je moet me antwoorden," zei hij.

"Ja, alsjeblieft," fluisterde ik.

Hij ging hard en diep bij zijn volgende stoot. Ik gooide mijn hoofd achterover en schreeuwde terwijl mijn kut zijn lul overspoelde. Mijn lichaam kronkelde, en ik vocht voor adem.

"Verdomme," zei hij met een grom. Hij greep mijn heupen in zijn handen, sloeg zijn hand om mijn nek en kneep.

Hij neukte me vrijer, raakte de bodem bij elke stoot. Mijn geest was leeg, gefocust alleen op het felle genot dat hij me gaf.

"Waarom voel je je zo goed?" raspte hij.

"Ik ga je nu hard nemen," waarschuwde hij, zijn stem schor.

"Ik zal mijn best doen om je niet te kwetsen." zei hij.

"Ja," fluisterde ik, me voorbereidend terwijl hij mijn kont in zijn handen tilde en mijn benen spreidde en zichzelf diep in me dreef.

Hij neukte me harder. Zijn tanden markeerden mijn nek, mijn borst en overal waar hij bij kon. Hij zoog mijn tepel hard in zijn mond en drukte met zijn duim op mijn clitoris, wat pure vuur door me heen stuurde.

Mijn kut zoog gretig aan hem, wanhopig, terwijl mijn heupen onder hem versnelden. Ik voelde zijn lichaam gespannen worden, een kreun werd uit zijn keel gerukt, en zijn stem was een schorre bevel. "Verdomme, kom voor me, schat."

Ik spande me tegen hem, mijn lichaam tilde zich van het matras voordat hij nog één keer hard in me stootte en me onder zich vastpinde. Ik schreeuwde in zijn oor terwijl mijn kut overstroomde en zijn lul losliet in mij.

Mijn zicht werd een fractie van een seconde wazig toen ik de golf van rauwe sensatie van hem voelde vertrekken en mijn ontvankelijke lichaam binnendringen. Ik was niet zeker, maar ik had een vage, mistige idee van de intensiteit die net door hem heen was gegaan, een krachtige, bezitterige ontlading die weerklonk in mijn eigen trillende kern. Ik denk dat ik moet flauwgevallen zijn, want ik werd wakker door hem die mijn gezicht aanraakte, en ik ging meteen rechtop zitten.

“Je bent oké.” Hij zei zachtjes, wat me verbaasde; dat was niet de toon die hij had gebruikt toen ik de kamer binnenkwam.

“Sorry, maar ik moet gaan.” Zei ik stilletjes.

“Natuurlijk,” zei hij, en bewoog weg.

“Ik laat je met rust. Er zijn kleren in de badkamer, ook een blinddoek en alles.” Zei hij, en zijn toon veranderde; het werd weer koud en ongeïnteresseerd. Hij liep weg, en ik hoorde een deur opengaan. Plotseling werd de kamer gevuld met licht. Toen ik naar het bed keek, was het bewijs daar. Ik haastte me naar de badkamer en maakte me schoon. Ik keek op de klok; het was elf uur. Ik douchte snel en trok de jeans en een t-shirt aan die netjes gevouwen lagen.

Toen zag ik de envelop, en ik wist wat het was.

Ik deed de blinddoek om. Ik hoorde een klop op de deur. Ik pakte de envelop en opende de deur. Iemand nam mijn hand.

“Deze kant op, mevrouw,” zei hij. Het was dezelfde man. Hij leidde me naar buiten en in de auto, en ik vertrok. Toen de auto stopte, ging de deur open, en iemand nam mijn hand.

“Dank je wel,” hoorde ik Madam G zeggen.

“Goedenavond, mevrouw,” zei de man. Ik hoorde de auto starten en wegrijden. Ik verwijderde de blinddoek en keek naar haar.

“Ga naar het ziekenhuis. We hebben elkaar nooit ontmoet,” zei ze, en ik knikte. Ik nam mijn tas van haar en stapte in Clara's auto en vertrok. Ik reed direct naar het ziekenhuis, parkeerde de auto en haastte me naar binnen. Ik zag Dr. Evan in de gang.

Ik aarzelde niet. Ik duwde de zware envelop in zijn handen, mijn stem een wanhopige fluistering. "Hier. Het is allemaal hier. Alsjeblieft, red haar." Zei ik en rende helemaal naar haar kamer.

Een golf van activiteit barstte los rond mama's kamer, verpleegsters en dokters bewogen met hectische urgentie, een korte glimp van hoop in hun vastberaden gezichten. Ik klampte me vast aan de deuropening, mijn hart een kwetsbare trommel tegen mijn ribben, kijkend. Clara zat bij me, hield mijn handen vast. Een uur later maakte de hectische energie plaats voor een sombere stilte.

Dr. Evans kwam naar buiten, zijn schouders gebogen, zijn ogen ontmoetten de mijne met diepe droefheid. "Het spijt me zo, Ava," zei hij, zijn stem nauwelijks boven een fluistering.

"We hebben alles gedaan wat we konden. Haar longen... ze konden gewoon niet meer vechten. Ze is weg." De woorden scheurden door me heen, een schreeuw stierf in mijn keel. Het geld, het offer—het was allemaal voor niets geweest. Mijn wereld, ooit verankerd door intense liefde en wanhopige hoop, is nu verbrijzeld in een miljoen zinloze stukjes.