Hoofdstuk 79

Ze zou knikken, haar kleine bezorgdheid nog steeds zichtbaar in haar ogen. Ze voelde mijn bezorgdheid, mijn lange uren, mijn zorgvuldige stilte. Soms keek ze naar me, een vraag in haar blik. Maar ze drong niet aan. Ze vertrouwde erop dat ik de zaken zou regelen. Dat vertrouwen was een zware last, en...

Log in en ga verder met lezen