Hoofdstuk 58 - Begrafenis

Mijn ogen gleden over de losjes geordende zee van zwart en wit die de kerkbanken vulde. Sommige mensen herkende ik, anderen waren vreemden. Ik kende niet veel van mama's vrienden, dus ik had de uitnodigingen voor de begrafenis alleen naar mensen gestuurd die ik kende. Echter, mama's collega's hadden...

Log in en ga verder met lezen