29. OBSIDIAAN: MARTELING

Ik was doodsbang.

Zo ontzettend bang, wat eigenlijk best zielig was. Ik had al zoveel meegemaakt dat ik geen greintje angst meer zou moeten voelen. Maar dat weerhield mijn gedachten er niet van om me te herinneren aan alle mogelijkheden en dingen die fout konden gaan.

Ze kon doodgaan en ik was er no...

Log in en ga verder met lezen