37. DEVRIM: EEN VERONTSCHULDIGING

Ik voelde haar aanwezigheid voordat ik haar zag.

Ik stond op en wachtte, en al snel stapte Vanya tussen de bomen vandaan. Ze staarde naar de grond, maar alsof ze mijn blik voelde, schoten haar ogen omhoog. Vanya hapte naar adem en verstijfde. Haar hand om de riem van de tas spande zich aan.

Mijn...

Log in en ga verder met lezen