Hoofdstuk 4 De verleidelijke charme van hem

Toen Carl Quinn zag kijken met een beoordelende blik, fronste hij lichtjes.

"Herschrijf het! Ik wil het nieuwe plan voor middernacht!"

Hij rukte zijn koptelefoon af en wierp een blik op Quinn, die daar maar stond, volledig afwezig. Hij riep haar naam twee keer, maar ze reageerde niet eens. Gefrustreerd sloeg hij de map op de salontafel.

Het geluid bracht Quinn eindelijk uit haar trance.

"Kijk hiernaar!" Carl leunde achterover op de bank, één hand over de rugleuning gedrapeerd, de andere met zijn telefoon.

Quinn's maag rommelde, maar het was geen honger; het was deze man zijn uiterlijk dat haar gewoon te veel afleidde.

Carl's lichaam was duidelijk het resultaat van serieuze sportsessies. Zijn borstspieren waren indrukwekkend, met sterke, gedefinieerde lijnen die bijna gloeiden onder het licht, en onweerstaanbare charme uitstraalden.

Quinn schudde haar hoofd om haar gedachten te verhelderen. Ze ging tegenover hem zitten en pakte de map op, alleen om te ontdekken dat deze leeg was.

"Wat moet dit voorstellen? Huwelijkse voorwaarden of eigendomsakte?"

Carl, nog steeds scrollend door zijn telefoon, antwoordde nonchalant, "Drie regels. Jij stelt ze op."

Hij legde zijn telefoon neer en gaf Quinn een blik die deels een waarschuwing, deels een uitdaging was. "Laten we wat basisregels vaststellen voor dit tijdelijke huwelijk. Begrepen?"

Daarna ging hij terug naar zijn telefoon.

Quinn keek weg, een beetje sprakeloos. Haar nieuwe echtgenoot bleek ingewikkelder te zijn dan ze dacht. Een idee schoot haar te binnen, en ze pakte een pen om te beginnen met schrijven.

Na per ongeluk online te hebben gelezen over verschillende huwelijkszwendel, realiseerde hij zich dat hij misschien wat regels moest opstellen om zijn eigen belangen te beschermen, dus besloot hij Quinn te testen.

Carl was nieuwsgierig. Hij kon zich niet meer op zijn telefoon concentreren en voelde zich een beetje nerveus.

Quinn had nog niet eens iets gezegd toen Carl de map pakte en hardop voorlas wat er stond.

[De Nieuwe Eeuw Goede Echtgenoot Code

1. Beide partijen moeten elkaars werk respecteren en geen ongegronde beschuldigingen maken over werkgerelateerde zaken.

2. Ieder moet zijn eigen sociale kringen hebben, maar gepaste grenzen en loyaliteit behouden.

3. Belangrijke gezinsbeslissingen moeten gezamenlijk worden besproken, terwijl kleine dagelijkse zaken individueel kunnen worden afgehandeld.]

Na het lezen fronste hij. Dit was heel anders dan de richtlijnen die hij online had gezien over belangenconflicten tussen koppels.

Voor Carl waren die schimmige overeenkomsten als dieven die hun buit verdeelden.

Zou Quinn echt zo'n eenvoudig en eerlijk meisje kunnen zijn?

Toen hij hem zag fronsen, vroeg Quinn nerveus, "Heb ik iets verkeerd geschreven?"

Op dat moment ging de deurbel.

"Ik doe wel open!" Quinn rende snel naar de deur. Toen ze hem opendeed, was ze opgetogen om te zien wie het was.

"Steven, wat doe jij hier?"

Steven rekte zijn nek uit om naar Carl te kijken.

"Ik maak me zorgen dat iemand misschien gebrek aan ervaring heeft in het huwelijksleven, dus ik ben hier om te checken. Quinn, laten we naar het winkelcentrum gaan."

Hij voegde eraan toe, "Carl, vergeet niet ons op te halen."

Zonder op Quinn's reactie te wachten, nam hij haar mee naar buiten.

Nadat ze vertrokken waren, keek Carl naar de drie regels, een lichte glimlach speelde om zijn lippen terwijl hij mompelde, "Interessant!"

Steven bleef maar doorpraten, "Quinn, wanneer denk je eraan om kinderen te krijgen?"

"Huh?"

"Hebben jullie het daar nog niet over gehad? Wanneer ben je van plan om onze families aan elkaar voor te stellen? Ook al zijn jullie al getrouwd, ik denk dat het nodig is om de bruiloft met je ouders te bespreken."

Ze praatten over alles wat met hun huwelijk te maken had. Steven vertelde zelfs wat over Carl's verleden.

Quinn was geschokt om te horen dat iemand zo knap als Carl maar één relatie had gehad. Toen hij haar reactie zag, ging Steven verder.

"Quinn, laat je niet misleiden door Carl's koele houding. In zijn vorige relatie hielden ze alleen elkaars hand vast en deden verder niets."

"Steven, Carl is in zoveel opzichten geweldig. Waarom heeft hij maar één relatie gehad?"

Steven pauzeerde, vermeed het vorige onderwerp en keek toen naar het nabijgelegen winkelcentrum.

"Quinn, nu jullie getrouwd zijn, is dit ook jouw thuis. Er is geen warmte in zijn huis, zelfs geen fatsoenlijk meubilair. Nu je gaat verhuizen, richt het in zoals je wilt. Ik betaal vandaag de kosten."

Vrouwen houden van winkelen, en Quinn was geen uitzondering. Dus stemde ze in met Steven.

Het winkelcentrum had drie verdiepingen, met een bord bij de ingang dat aangaf dat het 24 uur per dag open was. Dit was haar eerste keer dat ze de levensstijl van de rijken ervoer.

Het enige verschil tussen dit winkelcentrum en de gewone was dat alles hier er veel beter uitzag in zowel kwaliteit als uiterlijk, maar geen van de artikelen had prijskaartjes.

Zonder prijskaartjes durfde ze niets te kiezen, bang dat ze iets super duurs zou kiezen, buiten haar budget.

Steven was echter niet zo terughoudend. Hij vroeg direct aan de winkelbediende, "Hebben jullie nog de beste thee op voorraad?"

"Meneer Ward, u heeft geluk. We hebben nog één laatste blik over."

"Geweldig, breng het maar. Dit is mijn kleindochter, haar eerste keer hier. Verkoop haar goede producten; maak je geen zorgen over de kosten."

Quinn voelde zich een beetje beschaamd. Ze was gekomen om Steven gezelschap te houden, maar het veranderde in hem die haar gezelschap hield.

Steven vertelde haar alles te kiezen wat ze nodig had voor het huis; hij zou alle rekeningen betalen.

Quinn zag dat haar spaargeld net de vijf cijfers had bereikt op haar telefoon. Ze beet op haar lip, denkend dat dit ook haar thuis zou zijn, dus geld eraan uitgeven was gerechtvaardigd.

Met de hulp van de verkoopassistente koos ze snel alles wat het huis nodig had—pannen, potten, eten, drinken, zelfs vazen, bloemen en fruit.

Alles wat ze hoefde te doen was zeggen wat ze wilde, en de assistent zou het voor haar halen. Toen ze de stapel spullen zag, was Quinn verbijsterd.

Ondertussen, met een verband om zijn hoofd, vond Daniel Jake, die diep verwikkeld was in gokken bij Willow Creek Estates.

Jake, die geld had ontvangen, kwam om te gokken en wist niet eens dat Quinn en Emily waren meegenomen.

De mensen die met hem kaarten speelden, stonden snel op en vertrokken toen ze Daniel zagen. Ze wilden geen problemen met Daniel.

"Jake, je hebt lef, durven me op te lichten? Heb je een doodswens?"