Hoofdstuk 7 Alleen komen met geld

Na een korte uitleg hing ze de telefoon op en keek opnieuw om zich heen. De locatie die ze hadden gekozen was allesbehalve gewoon.

Quinn's telefoon trilde. Na een kort gesprek vroeg de persoon aan de andere kant haar om de telefoon door te geven aan de chauffeur en hem te vertellen naar een oude straat te rijden die nog steeds werd gesloopt. Het was een verlaten woestenij, bijna niemand kwam daar ooit.

Een zwarte bestelwagen stond verderop geparkeerd. Voordat ze uitstapte, stuurde Quinn haar locatie naar Clementine.

Een man van begin dertig, met een masker op en dreadlocks, stapte uit de bestelwagen en gooide een briefje van honderd dollar naar de chauffeur voordat hij Quinn de bestelwagen in trok.

"Gedraag je! Zolang je meewerkt, zullen we het je niet moeilijk maken. Anders moet je niet klagen als ik ruw word."

Hij gaf haar een zwarte plastic zak. Quinn voelde zich iets beter wetende dat ze haar locatie had gedeeld en plaatste gehoorzaam de zak over haar hoofd.

De bestelwagen hobbelde ongeveer veertig minuten voordat hij eindelijk stopte.

In de vergaderzaal van Global Horizon Enterprises keek Carl om zich heen.

"Coördineer alles wat ik heb genoemd met jullie afdelingen. Sla toe voordat de andere kant weet wat er gebeurt. Het moet een beslissende klap zijn."

"Begrepen!"

"Mr. Ward, er is iets wat ik niet helemaal begrijp. Hoewel Elegance Group veelbelovend lijkt, zijn de voordelen voor Global Horizon Enterprises minimaal. Zelfs het later overnemen zou veel van onze middelen kosten."

Carl wist dat iedereen hetzelfde dacht. Gezien de huidige groei van Global Horizon Enterprises was een klein bedrijf zoals Elegance Group eigenlijk de moeite niet waard.

De reden voor de overname was een belofte die hij had gedaan aan iemand die hij nooit zou vergeten.

"Volg gewoon mijn instructies over Elegance Group. Jullie hoeven het alleen maar uit te voeren. Begrepen?"

"Begrepen!"

Nadat iedereen was vertrokken, draaide Carl zijn stoel om naar het raam en dacht aan een figuur die als een engel in zijn gedachten opkwam. Deze persoon had zijn donkerste dagen verlicht en hem uit de afgrond getrokken.

Hij mompelde tegen zichzelf: "Als je mijn ware identiteit toen had gekend, zouden we dan een kans hebben gehad?"

Op dat moment ging zijn telefoon. Toen hij zag dat het een onbekend nummer was, wachtte hij een paar seconden voordat hij opnam.

"Hallo, ik ben een vriend van Quinn. Ze vroeg me om jou te vinden!"

Na het ophangen, verduisterde Carl's gezicht.

"Die lastige vrouw!"

Hoewel hij mopperde, stond hij meteen op en riep zijn lijfwachten om in actie te komen.

Quinn arriveerde bij een verlaten fabriek. Gezien de omgeving leek het op een project dat halverwege was gestopt en aan zijn lot was overgelaten.

De man met dreadlocks duwde haar van achteren. "De baas wacht binnen op je. Schiet op!"

Ze liepen door het overwoekerde onkruid en gingen de fabriek in, naar een grote kamer op de tweede verdieping.

Toen ze Jake aan een pilaar zag vastgebonden, bedekt met bloed, voelde ze geen medelijden. In plaats daarvan keek ze rond naar de persoon die haar had gebeld.

Een glimp van boosheid flitste door Jacks ogen, maar hij zette snel een meelijwekkende uitdrukking op.

"Quinn, ik wist dat je me niet zou achterlaten! Help, deze klootzakken hebben mijn handen gebroken."

Quinn keek niet eens naar hem. Ze richtte zich tot de jongen met dreadlocks. "Waar is je baas?"

De jongen gooide haar een touw toe. "Onze baas wil je eerst vastbinden. Hij komt tevoorschijn zodra hij zeker weet dat je alleen bent."

Quinn lachte.

"Jullie runnen illegale casino's en zijn bang dat ik versterking heb meegenomen? Ik ben hier om het losgeld te betalen. Roep hem nu, of ik neem Jake mee."

Op dat moment klonk er een applaus. Daniel verscheen met vier of vijf mannen.

Quinn was niet verrast, hoewel ze zelden eerder contact hadden gehad, was zijn slechte reputatie algemeen bekend.

"Nou, nou, Schone Quinn, we ontmoeten elkaar weer. Het lijkt wel het lot!"

"Aangezien jij de meesterbrein bent, laten we ter zake komen. Ik kan je het geld geven, maar je moet akkoord gaan met één voorwaarde."

Jakes ogen lichtten op van hoop. Hij worstelde om op te staan, zijn gezicht opgewonden, lippen trillend. "Goed zo! Ik wist dat je me niet zou laten sterven!"

Quinn sneerde en wees naar Jake. "Zorg dat deze kerel verdwijnt, nooit meer terugkomt naar Sunrise City, en ik geef je de volledige tweehonderdduizend dollar."

Ze wist niet zeker of Daniel zou instemmen, maar ze had een backupplan als het mis zou gaan.

Toen ze Daniel zijn kin zag strelen in gedachten, voegde ze eraan toe: "Denk goed na. Ik heb het over een eenmalige betaling van tweehonderdduizend dollar in contanten!"

Daniel was in de verleiding.

"Maar als dat alles is wat je biedt, ben je niet oprecht." Glurend naar haar, kwam hij steeds dichterbij. Quinn, trillend, hief snel haar hand en riep luid.

"Wacht! Als je akkoord gaat met mijn voorwaarde, voeg ik nog eens dertigduizend dollar toe. Ik kan je nu meteen een aanbetaling overmaken! Zodra Jake volledig uit Sunrise City is, geef ik je de rest."

Toen hij dit hoorde, kon Jake zich niet inhouden en vloekte. "Nu je een rijke vent hebt gevonden, wil je me eruit schoppen? Droom verder."

Hij ging verder, "Daniel! Geloof je haar? Als ze echt geld had, had ik haar allang leeggezogen, en zou ik geen geld van jou hoeven lenen."

Quinn voelde het potentiële gevaar. In het verleden, wanneer ze het had over geld overmaken, stemde Daniel onmiddellijk toe.

Dit beseffend, wierp ze een blik op Jake en stapte stilletjes terug, maar ze omsingelden haar snel.

"Daniel! Als je het waagt een hand naar me uit te steken, krijg je geen cent. Mijn man zal je vermoorden. Ben je vergeten hoe hij je gisteren heeft aangepakt?"

Quinn probeerde hem bang te maken door Carl te noemen, maar het voedde alleen maar zijn verlangen naar wraak.

Hij stormde naar voren en sloeg haar.

"Trut, als het niet om jou was, zou ik niet in elkaar zijn geslagen. Je had een leuke tijd met die vent gisteravond, hè? Vandaag zal ik je weer laten genieten. Laten we eens zien of ik beter ben of jouw man."

Terwijl hij sprak, begon hij zijn riem los te maken. "Trut, zodra ik ons seks opneem, moet je me geld blijven geven. Anders laat ik de video aan je man zien wanneer ik maar wil!"

Vorig Hoofdstuk
Volgend Hoofdstuk