105. De waarheid

"Carina!"

Ik kromp ineen bij het geluid van zijn stem die mijn naam riep, terwijl ik de hartverscheurende behoefte onderdrukte om me om te draaien en recht in zijn armen te rennen. Ik kon het niet.

"Carina, wacht!" Hij klonk dichterbij nu en ik versnelde mijn passen, worstelend om zoveel mogelijk ...

Log in en ga verder met lezen