57. Nathan

Hij kon die stomme glimlach niet onderdrukken die zich over zijn lippen verspreidde terwijl hij zachtjes naast haar ging liggen, voorzichtig om haar niet te storen of wakker te maken, terwijl hij zijn kin op zijn hand liet rusten en naar haar vredig slapende gestalte staarde, nog steeds glimlachend ...

Log in en ga verder met lezen