Hoofdstuk 27

Olivia

Ons eten werd gebracht, en we aten enkele minuten in een comfortabele stilte. Ik was me scherp bewust van zijn ogen die op mij gericht waren, terwijl ik van elke hap genoot.

Na het diner stapten we naar buiten in de koele avondlucht. Alexanders arm gleed om mijn middel terwijl we wachtte...

Log in en ga verder met lezen