Hoofdstuk 45

Olivia

We aten in een aangename stilte gedurende een paar minuten. Het eten was precies wat ik nodig had, het vulde mijn maag met een warme gloed en verdreef het lege gevoel dat sinds het ziekenhuis was blijven hangen.

"Hoe gaat het met je vader?" vroeg Alexander, de stilte doorbrekend.

"Stabie...

Log in en ga verder met lezen