HOOFDSTUK HONDERDTWEEËNVEERTIG

Ik opende mijn ogen in een fel verlichte kamer en ik kon bijna schreeuwen van frustratie en woede. Ik was weer terug in deze hel, alweer!

“Kijk eens wie we hier hebben, haha!” Een bekende stem zei vanaf mijn rug. Hij deed niet eens meer de moeite om de lichten voor mij te dimmen en dat was logisch....

Log in en ga verder met lezen