HOOFDSTUK ACHTENTWINTIG

Ik leunde achterover in mijn fauteuil, mijn hoofd naar het plafond gekanteld, mijn ogen gesloten toen de deur openging. Ik wist wie het was zonder mijn ogen te openen. Er was maar één persoon die het lef had om zonder toestemming mijn kamer binnen te komen.

Ik opende mijn ogen en zag Luca binnenwa...

Log in en ga verder met lezen