167

Eira's perspectief

Ik sloeg de kastdeur iets harder dicht dan nodig was, waardoor het geluid als een beschuldiging door de keuken galmde.

Hij was er weer, leunend tegen de deurpost alsof hij de lucht bezat die ik inademde. "Je bent vroeg op," zei hij nonchalant, alsof we nog geliefden waren, alsof...

Log in en ga verder met lezen