175

Draven's pov

Ik had moeten weglopen op het moment dat ik haar hoorde lachen.

Niet omdat ik bang was, maar omdat het iets in mij deed pijnigen, zoals een man die een lied hoort waarvan hij dacht dat hij het nooit meer zou horen. De soort pijn die je eraan herinnert dat je nog steeds mens bent... of...

Log in en ga verder met lezen