68

Draven's pov

De hitte hing over het landgoed als een vochtige lijkwade, vochtig, meedogenloos, zwaar van onuitgesproken woorden.

We waren thuis.

Of wat thuis nu ook betekende, nu de gangen waarin ik ooit troost vond, aanvoelden alsof ze me in de gaten hielden. Elke stap die ik zette weerklonk op ...

Log in en ga verder met lezen