Hoofdstuk Honderdvijfentwintig

Sephie

De jongens lachten allemaal toen we de keuken binnenliepen. Ze keken allemaal naar mij, alsof ze wisten dat ik hun ochtend nog beter zou maken. Ik was verbaasd door hun veelbetekenende blikken.

“We kunnen je streken voelen, gazelle. Ik, voor één, ben erg enthousiast over deze ontwikkeling ...

Log in en ga verder met lezen