Honderdtweeëndertig

POV Amelia

De stilte voor de storm was bijna ondraaglijk. Het veilige huis was versterkt, maar de spanning in de lucht herinnerde ons eraan hoe fragiel onze verdediging was. Elk kraken van de vloerplanken, elk ver geritsel van de bomen buiten, deed mijn hart sneller kloppen. Elias zat in de hoek va...

Log in en ga verder met lezen