Honderdzevenenvijftig

POV: Clara

De rit terug naar het landgoed was stil, maar het was niet de gebruikelijke gespannen stilte die ik van Victor gewend was. Deze keer voelde de stilte zwaarder aan, geladen met onuitgesproken woorden en onopgeloste spanning. Ik staarde uit het raam, de lichten van de stad vervaagden in de...

Log in en ga verder met lezen