Tweeëntachtig

POV Amelia

De open plek was groter dan de andere die we waren tegengekomen, het maanlicht viel over het hoge gras en wierp een spookachtige gloed. Ik zakte op mijn knieën, de tas gleed van mijn schouder en viel met een plof op de grond. Leonardo stond een paar passen verder, zijn ogen scanden de bo...

Log in en ga verder met lezen