Hoofdstuk Eenenzeventig

Op het moment dat we terug in de kamer waren, was het eerste wat ik deed naar mezelf kijken, mijn armen en benen inspecteren. Geen sneden, geen blauwe plekken, niets. De pijn die ik voelde toen die speer me schampte, de botvergruizende klappen van de Kinderen van de Eclips—het was allemaal weg, also...