257

JARIS

Ik dacht niet dat ik Marta ooit zo snel had zien verbleken. Ik keek toe terwijl het laatste beetje hoop langzaam uit haar ogen verdween, vervangen door een vreemde soort angst.

Als er één ding was waar Marta Monroe het meest bang voor was om te verliezen, was het zichzelf.

Lyric richtte haa...

Log in en ga verder met lezen