CH 142

Morgan

De stof gleed van mijn schouders, en ik probeerde niet te denken aan al die keren dat iemand het litteken had gezien. Ik herinner me niet eens hoe ik het heb gekregen. Hij keek naar beneden. Zijn ogen brandden met licht. Zijn vingers gleden over mijn schouders. Zijn blik dwaalde over het lit...

Log in en ga verder met lezen