CH 174

Tsuneo

Ik drukte Morgan's gezicht tegen mijn schouder. We grepen samen naar het gevest van haar zwaard, en plotseling vielen we niet meer, maar zweefden we, glijdend naar beneden door de grot als een lantaarn. Ik voelde me bijna gewichtloos. Had haar zwaard dit altijd al gekund? De wezens, nog stee...

Log in en ga verder met lezen