CH57

Ari

Hij wenkte me om dichterbij te komen, zijn glimlach werd breder toen hij me zag. Mijn maag kromp ineen, maar ik zette me schrap. Dit was niet het moment voor persoonlijke twijfels. Hij was de sleutel tot mijn overwinning, en ik moest mijn rol spelen. Met een berekende zwaai van mijn heupen liep...

Log in en ga verder met lezen