Hoofdstuk 222

Violet

We waren al een eeuwigheid dezelfde uitputtende weg aan het volgen. Op een gegeven moment verdween het paleis achter ons. Nu was er niets meer... alleen maar groen, eindeloos groen in elke richting.

Het was ijskoud, de lucht was kouder geworden, maar ik had geen tijd om me daar druk over...

Log in en ga verder met lezen