Hoofdstuk 248

Violet

Het was hem.

Het kon alleen maar hem zijn.

Ik hapte naar adem terwijl ik staarde naar de lange figuur, wachtend tot hij zou verdwijnen, maar dat deed hij niet. Er was een glimlach op zijn gezicht geplakt die ik niet volledig kon onderscheiden of het warm of verdrietig was, misschien beide.

H...

Log in en ga verder met lezen