Hoofdstuk 338

Kylan

Jack knielde zwijgend voor de plek waar we Chrystal hadden begraven, zijn knieën in de aarde gedrukt.

Zijn schouders waren gespannen; er kwamen geen woorden uit zijn mond, en terwijl ik hem zo zag... Ik wenste gewoon dat het niet zo hoefde te zijn. Echt waar.

Ik had nergens spijt van, maar ze...

Log in en ga verder met lezen