Die man heeft vriendelijke ogen.

Charlotte's perspectief

Ik zat op de rand van het oude bankje onder de boom, starend naar de verdorde bladeren die rond mijn voeten verspreid lagen. De stilte hing om me heen als een tweede huid, zwaarder dan ik ooit had kunnen voorstellen. Luther was weggelopen zonder om te kijken, en dat beeld bl...

Log in en ga verder met lezen