Je kunt het me niet kwalijk nemen

Luther's POV

De voordeur vloog open, en chaos had zichzelf al thuisgemaakt.

Charlotte zat naast me, haar handen rustend op haar schoot, stil en bleek. Haar moeder rende naar haar toe, haar stem trilde als glas dat op het punt stond te breken.

“Dank je dat je bij haar bent, Luther. Ik weet niet wat e...

Log in en ga verder met lezen