ACHT
ARTEMIS
Hij was zo mooi, als een volle sterrenhemel op een donkere winternacht. Dauwdruppels lagen op zijn vacht, glinsterend als sterren in de vroege zon.
Zijn ogen waren de maan, doordringend en zo dichtbij maar toch zo ver weg. Ik wilde mijn hand uitsteken, mijn vingers door zijn dikke zwart...
Log in en ga verder met lezen
Hoofdstukken
1. PROLOOG
2. EEN
3. TWEE
4. DRIE
5. VIER
6. VIJF
7. ZES
8. ZEVEN
9. ACHT
10. NEGEN
11. TIEN
12. ELF
13. TWAALF
14. DERTIEN
15. VEERTIEN
16. VIJFTIEN
17. ZESTIEN
18. ZEVENTIEN
19. ACHTTIEN
20. NEGENTIEN
21. TWINTIG
22. EENENTWINTIG
23. TWEEËNTWINTIG
24. DRIEËNTWINTIG
25. VIERENTWINTIG
26. VIJFENTWINTIG
27. ZESENTWINTIG
28. ZEVENENTWINTIG
29. ACHTENTWINTIG
30. NEGENENTWINTIG
31. DERTIG
32. EENENDERTIG
33. TWEEËNDERTIG
34. DRIEËNDERTIG
35. VIERENDERTIG
36. VIJFENDERTIG
37. ZESENDERTIG
38. ZEVENENDERTIG
39. ACHTENDERTIG
40. EPILOOG
Uitzoomen
Inzoomen
