Geluk

Adea

Na de toast keek ik rond naar de omliggende tafels. De warme zon, de zachte bries, de glimlachende gezichten. Alles was perfect of zo perfect als het kon zijn met de mensen die we misten. Ik slikte en dwong de gedachten opzij. Vandaag was niet de dag om te huilen.

“Ik heb je altijd als een koni...

Log in en ga verder met lezen