De aanval

De volgende ochtend zat ik rechtop in bed, denkend aan mijn dag met Ethan gisteren. Het bed zakte in, "Hier zou ik wel aan kunnen wennen," zei Ethan voordat hij mijn schouder kuste.

In de verte vulden schreeuwen de lucht. Elk haartje op mijn lichaam stond overeind, en mijn ogen schoten naar Ethan....

Log in en ga verder met lezen