Hoofdstuk 165

Ik staar Lucas diep in de ogen terwijl mijn aura begint te gloeien. Hij heeft zijn zinnen hierop gezet en daagt me uit in mijn standpunt.

“Trek je schoenen uit en ga achter het bureau staan.”

Ik grom luid en hij mag van geluk spreken dat zijn moeder en ik deze straf samen hebben bedacht, want ik ben...

Log in en ga verder met lezen