168. CHRISTOPHER H. (POV)

Er is een gezoem in mijn oor.

Laag, constant, als een dunne, onzichtbare draad.

Marshall zakte in mijn armen, en zijn gewicht raakte me hard, bijna trok hij me mee naar beneden, maar ik hield hem vast met alles wat ik had...

Ik hield hem vast alsof ik het onvermijdelijke nog kon stoppen.

Zijn ogen...

Log in en ga verder met lezen