18. „Waar is je man?”

Sebastian houdt mijn hand voorzichtig vast, een gebaar dat normaal troost biedt, maar deze keer voelt het zwaar. Er zijn veel ogen op ons gericht, hoewel hij lijkt alsof het hem niets kan schelen.

“Ik heb nagedacht… Christopher verdient jou niet, Lotte. Dat weet je. Hij staat niet aan jouw zijde zoa...

Log in en ga verder met lezen