221. „Daarom zijn we teruggekomen?”

Christopher zegt eerst niets... hij staart alleen maar naar me terwijl ik opnieuw probeer een stuk te passen waarvan ik nooit wist dat het ontbrak. Maar deze waarheid, in het bijzonder, is misschien wel de meest schokkende van allemaal.

Dat Evelyn verantwoordelijk was voor mijn ziekte en de dood v...

Log in en ga verder met lezen