236. AFSCHEID — DEEL II

Christopher reageert niet meteen. Hij houdt gewoon zijn arm om me heen, zijn hand zachtjes tegen mijn taille gedrukt, alsof het gebaar me zowel kan beschermen als kalmeren.

“Kijk niet nog een keer,” fluistert hij, zo zacht dat alleen de warmte van zijn adem mijn huid raakt. “Als hij het is, heeft hi...

Log in en ga verder met lezen