29. „Raak me niet aan.”

Ik ben verdiept in mijn boek, bijna de tijd vergetend, wanneer de deur met een klap opengaat en me doet opschrikken. Christopher sluit hem achter zich met een dreun, maar ik richt mijn ogen weer op het boek, alsof ik me erop concentreer.

Grappig, hè... nu ben ik degene die de pagina's omslaat en d...

Log in en ga verder met lezen