Eén om lief te hebben, één om te misbruiken 4.

Hoofdstuk 4.

Emily’s POV trigger warning

Mijn handen doen pijn en ik knijp mijn vingers samen, merkend dat ze helemaal gevoelloos zijn. Ik knipper hard om mijn ogen te openen en realiseer me dat mijn handen boven me zijn vastgeketend en mijn voeten nauwelijks de grond raken. Ik kreun terwijl ik de wonden op mijn rug scherp voel steken, herinnerend aan de gebeurtenissen van gisteravond.

De wolven kwamen kort nadat Alison en ik in het bos uit elkaar gingen. Drie bloedrode wolven vonden me, ik werd bang en probeerde te rennen, struikelend over boomwortels. Het was te donker om iets te zien en ik werd steeds geraakt door takken, ik viel. Toen ik opkeek, zag ik enorme tanden die naar me snauwden, ik sloot mijn ogen hard en probeerde niet te huilen. Ik voelde een scherpe pijn in mijn rug toen een van hen agressief in me drong, zijn klauwen diep in mijn vlees gravend waardoor ik het uitschreeuwde van pijn. Terwijl hij me vasthield, scheurden de drie van hen mijn lichaam aan stukken, bonkend in me en vulden mijn gaten. Ik lag slapend te huilen terwijl hun tanden en klauwen in mijn huid groeven, waardoor ik het uitschreeuwde van pijn. Voelend hoe het bloed langs mijn lichaam druppelde totdat ik flauwviel, niet in staat om meer te verdragen.

Realiserend hoe totaal verloren ik ben, begin ik te huilen als ik een luide stem hoor roepen.

"Ze is wakker!" Oh nee, denk ik bij mezelf terwijl ik de deur van mijn cel zie opengaan, waardoor het licht naar binnen komt. Ik knijp mijn ogen samen om eraan te wennen. Een harde steek verspreidt zich over mijn gezicht en een grote hand grijpt mijn kaak, knijpt hard terwijl de man lacht en angst mijn lichaam vult. Ik kan me alleen maar voorstellen wat er hierna gaat gebeuren.

"De Alpha wil de vuile kleine hoer zien die we gisteravond in het bos hebben gevangen." Zegt hij terwijl hij me weer slaat en ik op mijn lip bijt om niet te huilen. Hij draait me om aan mijn kettingen en slaat hard op mijn kont, waardoor ik terugdeins en het uitschreeuw.

"Ben je klaar?" Vraagt hij en voordat ik kan antwoorden, spreidt zijn lul mijn kont open terwijl ik schreeuw en pijnscheuten door mijn lichaam trekken.

Niet in staat om te bewegen, dringt hij dieper en harder elke keer terwijl mijn adem stokt en tranen over mijn gezicht stromen. Hij gromt agressief terwijl zijn hand om mijn keel klemt, mijn lucht afsluit en ik stik. Hij beukt weer in me terwijl ik bid dat het gewoon voorbij is, mijn lichaam wordt slap, hij gaat door met zijn tempo, grommend en snauwend boos terwijl hij zich in me dwingt, mijn lichaam doet pijn terwijl dit beest me misbruikt.

"Vind je het lekker om mijn lul in je te voelen?" Vraagt hij terwijl ik alleen maar huil en probeer niet op te letten.

"ANTWOORD ME!" Schreeuwt hij terwijl hij mijn hoofd achterover trekt aan mijn haar en ik het uitschreeuw door het brandende gevoel dat zich over mijn hoofdhuid verspreidt.

"Ja!" Snik ik. "Ik vind het lekker." Zeg ik koud terwijl ik zijn klauwen in mijn rug voel graven, waardoor ik harder huil.

"Archie!" Roept iemand en hij versnelt zijn tempo, kreunend harder, een grom ontsnapt uit zijn keel, ik deins terug terwijl hij me harder vastgrijpt en ik hem in me voel pulseren. Wanneer hij klaar is, gooit hij me opzij.

"ARCHIE!" Roept de man weer terwijl hij binnenkomt terwijl ik slap hangend aan mijn handen lig. "Alpha wil haar nu." Zegt hij, kijkend naar mij met afschuw.

"Goed, ik ben toch klaar, veel plezier met haar Peter." Zegt hij, spuwend in mijn gezicht terwijl hij lachend wegloopt. De andere man, Peter genoemd, komt naar me toe, maakt mijn handen los en laat me op de grond vallen. In één beweging grijpt hij mijn kettingen en rent de deur uit voordat ik kan opstaan. Mij door de gang slepend, schreeuw ik weer terwijl mijn benen en buik over de koude stenen vloer schrapen. Hoe ben ik op zo'n donkere plek beland? Sinds de dood van mijn ouders heb ik alleen maar ellende gekend en het lijkt erop dat het voorlopig niet zal eindigen. Denk ik bij mezelf, proberend de pijn te negeren.

Peter gooit me op de koude tegelvloer, volledig naakt en mijn lichaam doet pijn terwijl ik op de grond val. Ik kijk op en zie enorme zwarte schoenen voor me, behorend tot een lange, smerig uitziende man en zijn donkere aura maakt me misselijk.

"Dus jij bent het kleine meisje dat zichzelf aan mijn wolven heeft geofferd." Grinnikt hij terwijl hij me bij mijn haar omhoog trekt, ik span mijn spieren aan in een poging niet te schreeuwen terwijl ik voel hoe hij mijn haar uitrukt terwijl hij me van de grond tilt.

Hij laat me op mijn voeten vallen en ik sta, kijkend naar de grond, gebruikmakend van al mijn energie om mezelf overeind te houden. Hij reikt naar boven en knijpt hard in beide tepels terwijl ik schreeuw en hij ziekelijk glimlacht om mijn pijn.

"Alsjeblieft stop." Smeek ik. "Ik wil gewoon naar huis."

Ik staar naar hem terwijl ik mijn tranen probeer te bedwingen, mijn kettingen bungelen bij mijn voeten en hij glimlacht naar mijn pijn.

“Ik hou ervan als je smeekt. Het maakt je zwak en machteloos.” zegt hij terwijl hij om me heen cirkelt, zijn ogen nooit van mijn lichaam af.

"Dacht je dat je de wolven aankon?" vraagt hij terwijl hij zijn riem afdoet en deze over mijn rug slaat voordat hij mijn handen aan het bed vastmaakt.

"Laten we eens kijken of je ons allemaal aankan." Hij lacht luid terwijl angst mijn lichaam vult en zwaar op mijn borst drukt. Hij begint zijn broek uit te trekken en toont zijn grote lid recht voor mijn gezicht. Als ik niet doe wat hij wil, zal hij me gewoon slaan en me toch dwingen het te doen, denk ik bij mezelf, misschien is het makkelijker om mee te werken totdat ik een manier vind om te ontsnappen. Ik draai me om en open mijn mond terwijl hij zijn handen door mijn haar haalt en er hard aan trekt, ik ril als reactie.

“Dat is een goede slaaf.” Hij kreunt terwijl hij zijn pik zo ver mogelijk in mijn keel duwt, waardoor ik stik, hij duwt dieper en laat me niet ademen en ik begin te kokhalzen terwijl ik hem probeer weg te duwen. Alles begint zwart te worden als hij plotseling terugtrekt en ik naar adem hap, voorover vallend terwijl hij lacht.

Hij roept zijn mannen binnen terwijl hij weer verdergaat en zichzelf dieper dwingt, me verstikkend, elke keer houdt hij zichzelf daar totdat ik bijna flauwval. Al snel komen er zes volwassen mannen binnen, volledig naakt, met hun stijve leden, en komen naar me toe met zieke glimlachen en opmerkingen terwijl mijn hart overslaat. Binnen enkele minuten was ik gevuld door de wolven, schreeuwend, handen landen overal op mijn lichaam en graven hun klauwen in me waardoor ik van pijn gil, ik ben moe en pijnlijk van het slaan, knijpen en bijten.

De man in mijn mond duwt dieper terwijl hij met een luide grom in mijn keel loslaat. Hij sluit mijn mond om zichzelf en knijpt mijn neus dicht, waardoor ik zijn warme vloeistof moet doorslikken terwijl ik het achter in mijn keel voel druppelen en weer moet kokhalzen terwijl de man lacht. Hij trekt zich terug en verlaat de kamer en een nieuwe neemt zijn plaats in, voordat ik zelfs maar op adem kan komen, slaat hij zichzelf in mij, hij is groter dan de vorige. Mijn kaak doet pijn van het openhouden, mijn lichaam klopt terwijl ze om de beurt in mij beuken, en mijn geest vervaagt, ik wil gewoon dat het stopt.

Twee andere wolven staan voor me nadat de laatste klaar is, slaan zichzelf tegen mijn wangen, ik ruk de een af terwijl de ander mijn gezicht neukt en ik blijf harder kokhalzen telkens als hij dieper duwt voordat hij eindelijk terugtrekt en over mijn gezicht klaarkomt terwijl ik me omdraai om weg te komen.

"Spuug!" zegt hij terwijl hij zijn hand voor me houdt en ik doe wat hij zegt omdat ik niet meer pijn wil dan ik al heb. Hij veegt het over mijn gezicht, doordrenkt me met mijn speeksel terwijl hij zichzelf weer in mijn keel dwingt, me verrast. Mijn ogen branden terwijl speeksel en sperma zich vermengen en erin druppelen.

De wolf in mijn kont reikt over en knijpt hard in mijn clitoris terwijl zijn vriend in mijn vagina beukt en me verscheurt. Mijn hele lichaam is verdoofd terwijl mijn brein probeert te blokkeren wat er gebeurt. Na wat een uur lijkt, zijn de mannen allemaal klaar en eindigt mijn marteling eindelijk. Voor nu tenminste, ze verlaten allemaal de kamer terwijl ik levenloos op de vloer lig, worstelend om te ademen.

De man met de zwarte schoenen loopt naar me toe, tilt me op en gooit me op het bed terwijl ik kreun. Hij ketent mijn handen weer vast aan het bed, buigt zich voorover en bijt me hard waardoor ik opnieuw van pijn schreeuw. Ik trek me van hem weg en bloed stroomt uit de wond, hij likt het op en spreekt tegen me door woede en haat.

"Dit zal je leven nu zijn. Je zult elke van mijn mannen ontvangen, wanneer ze maar willen. Ze zullen je gebruiken als de vieze kleine hoer die je bent." Hij glimlacht en slaat me hard in mijn gezicht terwijl ik huilend op de grond val, mijn knieën raken de vloer en de kettingen trekken strak aan mijn polsen.

"Tot ziens, hoer." zegt hij lachend, terwijl hij de deur uitloopt en me daar laat liggen huilend, doorweekt met het sperma van de mannen.

Ik hoop dat Alison niet hetzelfde wordt behandeld als ik. Ik wil haar gewoon zien, wat als Alison en ik elkaar nooit meer kunnen vinden. Denk ik bij mezelf terwijl meer tranen stromen, ik weet niet eens meer hoe ik zonder haar moet leven. Sinds ik mijn ouders verloor is zij alles wat ik nog heb. Ze is al sinds we acht jaar oud waren elke dag een deel van mijn leven, ze is echt mijn zus. Mijn lichaam is verdoofd terwijl ik mezelf huilend in de duisternis verlies.