113

ALEXANDER

Op het moment dat mijn ogen op Raina vielen, vergat ik hoe ik moest ademhalen. Ik kon het gewoon niet.

Ze zat op de smerige grond waarvan ik zeker wist dat die koud was. Haar handen waren vastgebonden en haar haar hing overal, het zag er verward en samengeklit uit door zweet en vet.

Haa...

Log in en ga verder met lezen