Hoofdstuk 29

"Harper!" klonk een kreet, en sterke, warme handen vingen haar net op tijd op.

Verstijfd van angst durfde Harper haar ogen niet te openen totdat ze zich veilig voelde. Langzaam opende ze haar oogleden.

Onder zijn brillenglazen vol zorg keek Keith haar aan, en zijn paraplu lag op de natte grond.

Z...

Log in en ga verder met lezen