Hoofdstuk 230

Hades' POV

Ze keek naar me, sprakeloos, lippen gespreid, ogen zacht en onzeker. Ik kon zien dat ze ergens mee worstelde, iets dat ik wanhopig wilde dat ze zou uitspreken. Maar ik wilde haar geen druk opleggen.

Dus forceerde ik een kleine glimlach, een die mijn borst niet bereikte.

"Het is goed," ...

Log in en ga verder met lezen