hoofdstuk 15

Orion’s perspectief

“Ik dacht dat ik je had gezegd dat je weg moest zijn voordat de zon opkomt, broer,” zei Karin terwijl ze de kamer binnenkwam, niet bepaald stilletjes.

Ik kreunde en rekte me uit om van de rugpijn af te komen. “Nou, ik kan je verzekeren dat je vijf dagen te laat bent.” Ik rolde me...