onzeker

Astrid’s p.o.v.

Ik liet de tranen stromen terwijl ik naar het plafond keek. 'Waarom was ik zo overstuur? Het is niet alsof ik ergens recht op had,' dacht ik terwijl ik me op het bed verplaatste. Het boek dat Caelum... nee, Orion, me gaf, lag op het kleine nachtkastje.

"Het was allemaal een leugen," ...