Hoofdstuk 154

Aiden

Het moet al na twee uur 's nachts zijn geweest toen het bonzen begon.

Ik werd wakker met mijn hartslag die op hol sloeg, gedesoriënteerd, lakens om mijn benen verstrikt. Het laatste wat ik me herinnerde was een droom - iets zwaars, zonder gezicht, het soort dat je geschokt achterlaat zon...

Log in en ga verder met lezen