Hoofdstuk 17

Aiden

Daar was het.

Die barst—die prachtige breuk in het pantser dat hij zo strak droeg dat het een deel van hem was geworden.

Geen gevatte opmerkingen. Geen grappen. Geen bravoure. Alleen Noah. Rauw en trillend op de rand van iets wat hij niet volledig begreep—maar toch wilde.

En ik wist dat ...

Log in en ga verder met lezen